

De Winter...
In de vorige nieuwsbrief kreeg de wintertijd al aandacht en stelde ik je de vraag of je meer voelde voor ‘team meer slaap’ of voor ‘team waar is de zon’. Het antwoord dat het meest werd ingevuld was ‘team meer slaap’. De mensen die dit antwoord gaven, zeiden vooral meer rust te ervaren. Daarbij werden ook de woorden ‘verstillen’ en ‘vertragen’ genoemd. En hoe mooi sluit dat aan bij het eerste stuk van deze nieuwsbrief.
Verstillen en vertragen zijn voor mij vormen van het geven van aandacht aan dat wat in jou leeft en hoe jij in de wereld beweegt. De winter nodigt ons uit om de snelheid te verlagen en om werkelijk aanwezig te zijn, met onszelf en met de mensen die ons dierbaar zijn. Het is een tijd van samen-zijn, van delen en verbinden. Want de winter is altijd een tijd geweest van geven – vroeger deelden mensen de oogst en het voedsel dat zij met elkaar verzamelden en maakten. Tegenwoordig zijn het misschien niet langer de vruchten van de oogst, maar delen we iets anders: cadeaus, warmte, en momenten van aandacht.
Deze tijd nodigt ons uit om niet alleen aandacht te geven aan de ander, maar ook aan onszelf. Wat leeft er werkelijk in je hart? Wat heb je misschien wel te delen dat je niet eerder hebt opgemerkt? Terwijl de wereld om ons heen verstilt, is het juist nu een kans om in die rust te voelen wat voor ons echt van betekenis is.
Dus, terwijl de dagen korter worden en de nachten langer, nodig ik je uit om jezelf diezelfde rust en ruimte te geven. Sta even stil. Adem. Gun jezelf de tijd om te verstillen en aandachtig te luisteren naar wat er in jou gebeurt. Misschien merk je wel dat er in die stilte een hele wereld aan innerlijke rijkdom wacht om ontdekt te worden. En dat, lieve lezer, is misschien wel het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven deze winter.


Het verhaal van Beppe
Er heerst een speelse onrust in huis en de grappen en grollen vliegen over en weer. We hebben zojuist gegeten en zoals iedere week geniet ik van de open sfeer en de manier waarop de onderlinge relaties steeds verder naar elkaar toe groeien. Er wordt wat gesproken over mijn mediumschap en ineens vraagt ze: ‘maar hoe werkt dat dan.’
Ik probeer de woorden te vinden die haar een uitleg kunnen geven, en terwijl ik die zoek, voel ik dat ene bewuste signaal. Het signaal dat aangeeft dat een dierbaar iemand zich aandient. Ik neem de tijd om te voelen en te doorgronden wat ze me wil vertellen, deze oma. Ik luister met mijn hart, terwijl mijn hoofd de beelden en de klanken vertaalt naar een taal die zij goed kan begrijpen.
Mijn verificatie-vragen (de vragen die ik stel om uiteindelijk de identiteit van de energie te bepalen) bestaan uit: ‘klopt het dat,’, ‘herken je dat’, ‘ik voel en ervaar, kun je dat plaatsen’ en zonder dat ik nog veel meer hoef uit te leggen, ervaart deze prachtige jonge vrouw hoe het is om een reading te ontvangen.
Het gaat over het karakter van haar oma, hoe lastig ze met woorden van liefde kan omgaan, maar hoe ze keer op keer op haar manier wel laat blijken hoeveel liefde er is. Een kettinkje, een doosje in het laatje van een nachtkastje met een lamp en een foto daarop, de paarden in de stal; de bewijzen dienen zich in kort tempo na elkaar aan.
De grootste boodschap die haar oma voor haar heeft: volg vooral je eigen hart en weet dat ik ontzettend veel van je houd, ook al kan ik het niet altijd uitdrukken.
Het bijzondere van deze oma is dat ze nog leeft. Ze is er nog en dat is zacht uitgedrukt best wel een wonder. Ze is ziek en ze is ook al vaker ziek geweest en heeft op haar manier vriend en vijand verbaasd over haar veerkracht.
De jonge vrouw ontvangt de boodschappen vol liefde en verbazing. Een mooie gewaarwording om op deze manier antwoord te geven op haar vraag.
In de auto haar huis, dient de oma zich nog eens aan. Ze maakt me duidelijk dat ze zieker is dan de meeste mensen weten en hoewel ze hier nog wel even is, geeft ze me haar gevoel van dankbaarheid dat ik haar boodschap aan haar kleindochter wilde vertalen. ‘Het is allemaal niet zo eenvoudig’, zijn haar woorden, terwijl haar energie zich weer langzaam terugtrekt.
Mijn beroep als medium is een dankbaar beroep. Op een unieke manier ben ik in staat om boodschappen van levende en overleden dierbaren over te brengen aan de mensen die daar vanuit hun hart met liefde op zitten te wachten. Soms zonder dat ze het zelf weten. En ik vermoed dat dat hier het geval was.
Wil je je eigen reading?
Dan kan je die bij mij boeken, door me een bericht of een mail te sturen. Samen gaan we dan op zoek naar een tijd die ons past om of online bij elkaar te komen of live.